Książki

Opłyń mnie, ciemny lesie,
owiń mnie, dżdżysta mgło:
niech mi się w oczach niesie,
co było duszą mą.

(K.P. Tetmajer Opłyń mnie, ciemny lesie)

Muszę przyznać, iż na siódmą część przygód cieszącej się sławą łowczyni nagród, trochę się naczekałam, tym bardziej, że autorka wie, jak skutecznie zachęcić czytelnika do dalszego śledzenia losów zwariowanych mieszkańców New Jersey.

Należę do pokolenia, którego dzieciństwo stanowiła zabawa w wojnę na patyki oraz siedzenie przed monitorem, dlatego też tytuł kultowej serii Warhammer nie jest mi obcy. Mimo iż już dawno zostawiłem za sobą etap spędzania czasu przy grach, zarówno tych komputerowych, jak i na konsole, z miłą chęcią sięgnąłem po książkę Fulgrim Grahama McNeilla. Nie pamiętałem nic z fabuły przedstawionej w edycji PC-towej, więc potraktowałem to jako pewnego rodzaju przypomnienie.

Komiksowych superbohaterów mogę z powodzeniem nazwać towarem pożądanym przez miliony fanów na całym świecie. Znamy dziesiątki herosów, którzy za sprawą filmowych adaptacji oraz odrodzenia się kultury geeków ubóstwiających wszelkie gadżety z nimi związane, przeżywają swoisty renesans. Znaleźć można ich dosłownie wszędzie: na koszulkach, szkolnych plecakach, skórkach na smartphony… Wymieniać dałoby się bez końca. Czy ten istny wysyp bajerów jest słuszny?

Nów to bardzo szczególna faza Księżyca. Noc nie jest mącona jego światłem, więc na Ziemi panują nieprzeniknione ciemności. To właśnie tym czasie wszelkiej maści demony i otchłańce są najsilniejsze, a z najdalszych kątów Otchłani przybywają najgroźniejsi z książąt mroku, chcący położyć kres rebelii, jaką, w ich mniemaniu, rozpoczęli ludzie. Zadanie to wcale nie okaże się takie proste, jak myślały potwory. Na ich drodze los postawi bowiem Arlena Balesa – Naznaczonego, który ponownie posiadł wiedzę na temat zapomnianych runów wojennych, ale nie tylko…

Powieści Janet Evanovich, znajdują się na pierwszych miejscach list bestsellerów, jednak jej kariera nie przyszła nagle, wręcz przeciwnie. Prowadziła do niej długa, kręta ścieżka pełna przeszkód. Po wydaniu dwunastu romansów, które nie przyniosły autorce sławy, zaczęła pisać kryminały. Miała pomysł na główną bohaterkę, ale nie dysponowała wiedzą o poręczycielach czy łowcach nagród, jednak nic nie mogło stanąć na jej drodze.