“Księżniczka”
w zgniecionej sukni
zalśnił księżyc
wiatr zagrał cicho
pośród kamiennych murów
zimno nocy
więzienia zamku
który miał wybawić
ciche wspomnienie
słów Księcia
który miał być
już na zawsze
bolesne w swej banalności
zwyczajnego kłamstwa
ciasny diadem
i zgnieciona suknia
i chłodny mur
z gwiazdami na czarnym niebie
Księżniczka bawi się
w wyobraźni
ciałem i duszą
przykuta do miejsca
gdzie Książę
zamurował jej serce
swoim szeptem
