***
samotny
zapomniany przez wszystkich
nie mogłeś nawet odlecieć
pióra
ze złamanego skrzydła
przeczesał wiatr
rdza
pokryła spojrzenie
zapomnieli o tobie
wszyscy
twa podopieczna
i sam bóg
samotność
zabiłaby cię
gdyby była
humanitarna
smutny aniele
zapomniany przez los
nie mogący zapomnieć
czym jest życie
