“Stworzenie”
a gdy stworzył Bóg mężczyznę zobaczył że jest on samotny
i że nie ma wśród istot żywych odpowiedniego towarzystwa dla niego
postanowił więc Bóg dać mężczyźnie towarzyszkę
ciało z jego ciała i kość z jego kości
i uśpił Bóg mężczyznę i rozerwał klatkę jego
a świeża posoka zrosiła trawę gdy skóra pękła jak cienki pergamin
i spośród włókien mięśni wydobył Bóg żebro mężczyzny
i złamał jasną kość by uczynić z niej niewiastę
wyjął Bóg żebro z mężczyzny i zasklepił jego ranę
i tylko nierówna blizna i posoka na trawie świadczyły o stracie jakiej doznał tamten
a Bóg tchnął na żebro i zaczęło ono obrastać w ciało
pokryło się włóknami mięśni i oplotła je sieć żył
i wkrótce z żebra uczyniło się ciało choć odmienne niż mężczyzny
zakołysało pełnymi piersiami i szerokimi biodrami
a między nogami skryło swoje łono
wtedy Bóg przebudził mężczyznę i pokazał mu żonę jego
i mężczyzna nazwał żonę Ewą jak Bóg mężczyznę Adamem
a Bóg uczyniwszy ich mężem i żoną nakazał dwojgu rozmnażać się
i wszedł Adam swą męskością w łono Ewy i zbliżyły się ich ciała zroszone potem
i czuli swój oddech na sobie a nektar Adama zmieszał się z krwią Ewy
by w jej wnętrzu dojrzeć jako nowy człowiek