Pierwszy tekst (Co naprawdę zdarzyło się w Peru) przedstawia historię Podziemnego, który wraz z przyjaciółmi (Ragnorem Fellem i Catariną Loss) robi zaskakujące rzeczy: tańczy, śpiewa, gra i hańbi swój ród. To opowiadanie lekkie, bardzo humorystyczne i wyjaśnia, czemu Bane już nigdy więcej nie mógł powrócić do tego kraju. Z drugiej strony jest ono bardzo podobne do Mrocznego dziedzictwa, w którym to czarnoksiężnik niespodziewanie powrócił do Londynu, gdzie spotkał młodego Jamesa Herondale’a (nareszcie została rozwiązana zagadka panicznego lęku przed kaczkami). Pod względem tematyki wyłamuje się jedynie Ostatnia walka Instytutu Nowojorskiego, bezpośrednio związana z wydarzeniami za czasów rządów Valentine’a (zresztą treść wskazuje sam tytuł).
W Uciekającej królowej nieśmiertelny czarnoksiężnik Brooklynu bierze udział we francuskiej rewolucji (pomagając pewnej zdesperowanej hrabinie), zaś w Wampirach, ciasteczkach i Edmundzie Herondale’u, w trakcie rozmów pokojowych między Podziemnymi a Łowcami, waha się między wyborem pomiędzy czarującą wampirzycą Camille a młodym nocnym łowcą Edmundem. Humor obu historii bazuje na uwodzicielskim charakterze Bane’a, który nie potrafi trzeźwo myśleć, mając przed oczami atrakcyjne fizyczne postacie. Niemniej przywary Magnusa najlepiej zostały ukazane w Poczcie głosowej: jego wysokie poczucie własnej wartości, egoizm, nieokrzesany język oraz osobliwy ekscentryzm z pewnością urzekną każdego czytelnika.
Wzlot hotelu Dumort, Ocalić Raphaela Saniago oraz Upadek hotelu Dumort to nic innego jak opowiadania, w których to dochodzi do konfrontacji Bane’a z wampirami oraz prywatnym detektywem znanym z Darów Anioła. Są dosyć przeciętne, oparte na suspensie czytelniczym, w rzeczywistości nic nie wnoszące nowych informacji dotyczących Magnusa. W moim odczuciu to najmniej atrakcyjne teksty z całego tomu.
Ich przeciwieństwem jest historia zatytułowana Co kupić Nocnemu Łowcy, który ma wszystko (i z którym oficjalnie i tak się nie spotkasz) oraz Kurs prawdziwej miłości (i pierwszych randek), bowiem znacznie rozszerzają one wątek poznania się Bane’a i Aleca, a także ich pierwszych spotkań i dalszych losów. To prawdziwa gratka dla miłośników tej pary, bowiem odsłania drobne niuanse, które nie były przedstawione w głównych seriach o Nocnych Łowcach. Jednocześnie to najlepsze teksty zbioru; są lekkie, zabawne i przyjemne w odbiorze.
Zaskakujące jest, iż żadnego opowiadania nie napisała sama Clare, wszystkie są współtworzone z innymi autorkami, z których to pomysły Maureen Johson są najciekawsze. Czyżby przejaw lekkiego spadku formy? Niekoniecznie, biorąc pod uwagę gatunek (opowiadania) i skoki czasowe, autorka Diabelskich Maszyn nie miała możliwości zaprezentowania pełni swoich możliwości. Fani obu serii powinni być zadowoleni, ponieważ w Kronikach Bane’a wyjaśniają się dalsze losy Jamesa Carstairsa i Tessy, czytelnik poznaje miłosne perypetie Magnusa oraz jego pierwsze spotkania z pobocznymi postaciami występującymi w powieściach Cassandry Clare. Teksty zostały ułożone chronologicznie (za wyjątkiem Ostatniej walki…) i obejmują fabularnie wydarzenia między piątym a szóstym tomem Darów Anioła.
Podsumowując, najnowszy zbiór opowiadań o Nocnych Łowcach jest doskonałym uzupełnieniem opublikowanych wcześniej książek. Prawdopodobnie to nie ostatnie spotkanie z osobą Magnusa Bane’a, bowiem w sieci można znaleźć plotki, jakoby miał się pojawić w serii The Dark Artifices. Fani cyklu z pewnością przeczytają Kroniki…, natomiast przeciwników twórczości Clare i ta pozycja nie przekona do sięgnięcia po krótkie historie.
Patrycja ‘Pattyczak’ Wołyńczuk
Korekta: Monika „Katriona” Doerre
dziękujemy Wydawnictwu MAG
Tytuł: Kroniki Bane’a
Autor: Cassandra Clare, Sarah Rees Brennan, Maureen Johnson
Tytuł oryginalny: The Bane Chronicles
Seria: Uniwersum Darów Anioła oraz Diabelskich Maszyn
Tłumaczenie:Anna Reszka, Małgorzata Strzelec, Anna Studniarek, Wojciech Szupuła
Wydawnictwo: MAG
Data i miejsce wydania: 14.01.2015 Warszawa
Oprawa: miękka
Wydanie: I
Liczba stron: 495
ISBN: 978-83-7480-532-2
